αλλά σας λέω δεν είμαι παρά ένας ίσκιος
μια φευγαλέα ήδη ανάμνηση
μετέωρη πάνω απ΄ την βαρύτητα της καθημερινότητάς σας
-της καθημερινότητάς μου-
εκρήγνυμαι κάθε στιγμή σα μικρή φυσαλίδα που σπάει στον αέρα
έχοντας πρώτα αφήσει ένα ίχνος
-χωρίς νόημα και χωρίς σημασία-
σ΄ εκείνο που με καταβροχθίζει λαίμαργα...